در سال های اخیر، مسیله ی طرح توسعه شبکه های انتقال به منظور کاهش اثرات نامطلوب خرابی آبشاری به عنوان یکی از مسایل مهم در بحث طراحی و برنامه ریزی شبکه های قدرت مطرح شده است. حل مسیله ی طرح توسعه ی شبکه ی قدرت با هدف کاهش اثرات نامطلوب خرابی آبشاری با استفاده از رویکرد تحلیل و ارزیابی باعث می شود که اثرات نامطلوب خرابی آبشاری به صورت موثرتری نسبت به رویکرد بهینه سازی کاهش یابد. رویکرد تحلیلی یک مجموعه از مستعدترین خطوط را تشکیل داده و احداث خطوط موازی با تمام اعضای مجموعه ی خطوط مستعد خرابی آبشاری را به عنوان طرح توسعه شبکه معرفی می کند. اما احداث همزمان یک خط موازی به ازای تمام اعضای موجود در مجموعه ی مستعدترین خطوط، طرحی غیر فنی و غیراقتصادی است. در این مقاله تلاش می شود به منظور پیشنهاد طرح توسعه شبکه انتقال به صورت فنی و اقتصادی، با استفاده از تحلیل عواقب نامطلوب خرابی آبشاری، خط مستعد خرابی آبشاری شناسایی شده و از طریق آن و راهبرد یک شین دورتر، ناحیه ی آسیب پذیر شناسایی می شود. طرح های مختلف از توسعه ی شبکه ی انتقال در ناحیه ی آسیب پذیر برنامه ریزی شده و استحکام بخشی هر طرح توسعه با استفاده از معیار استحکام بخشی پیشنهادی مورد ارزیابی و اولویت بندی قرار می گیرد. رویکرد پیشنهادی در طرح توسعه ی شبکه ی انتقال بر روی سیستم قدرت آزمون 39 شین آزمایش شده و نتایج عددی، توانایی روش پیشنهادی در کاهش اثرات نامطلوب خرابی آبشاری را نشان می دهد.

یکی از روش های حل مسئله چند مرحله ای توسعه سیستم های انتقال، شکستن آن به چند مسئله تک مرحله ای است. این شیوه، حل «شبه دینامیکی» مسئله نام دارد. در روش های شبه دینامیکی موجود از بهترین جواب یافت شده برای مسائل تک مرحله ای در حل مسئله چند مرحله ای استفاده شده است و به اهمیت سایر بهینه های محلی یافت شده توجهی نشده است. در این مقاله، با فرمول بندی مجدد مسئله، رابطه ای بین جواب بهینه مسئله چند مرحله ای و مجموعه جواب های بهینه محلی مسائل تک مرحله ای یافت می شود. سپس با استفاده از این رابطه، روشی شبه دینامیکی برای حل مسئله پیشنهاد می شود. استفاده از مجموعه بهینه های محلی فضای جستجو را افزایش داده و احتمال رسیدن به جواب را بیشتر می کند. روش پیشنهادی بر روی سیستم های 24 باسه IEEE، 93 باسه کلمبیا، 57 باسه بولیوی و سیستم 51 باسه جنوب شرق ایران پیاده سازی گردید و نتایج حاصل، کارایی این روش را نشان می دهد.

در این پژوهش، روش بدون شبکه چندربعی برای حل مسیله شکست سد با هدف رفع برخی از نقاط ضعف روش های معمول با شبکه توسعه یافت. به این منظور، دستگاه معادلات دیفرانسیل غیرخطی و غیرپایای حاکم با استفاده از تابع چندربعی بازتولید و روند حل آن بیان گردید. همچنین برای گسسته سازی جمله های زمانی از روش اختلاف محدود پیشرو استفاده گردید و نشان داده شد که برای گسسته سازی ترم های مکانی روش ضمنی مناسب است. برای تعیین مهم ترین عامل در دقت و سرعت روش چندربعی، یعنی پارامتر شکل بهینه، ضمن اثبات ناکارآمدی برخی از الگوریتم های پرکاربرد پیشین در حل مسیله شکست سد، یک ایده جدید برای آن ارایه گردید. در این ایده، شرایط اولیه مسیله با تابع چندربعی درون یابی و پارامتر شکلی که دقیق ترین تخمین از آن را داشته باشد، به عنوان پارامتر شکل بهینه انتخاب می گردد. پارامتر شکل به دست آمده برای آنالیز مسیله در گذر زمان نیز بهینه می باشد و برای هر سه مجهول مسیله یکسان است. لذا حجم محاسبات روش چندربعی به شدت کاهش می یابد. همچنین همگرایی و دقت قابل قبول رویکرد پیشنهادی طی حل چند مثال مختلف در مقایسه با سایر روش های عددی و تحلیلی نشان داده شده است.

تحلیل پوششی داده ها (DEA) یک روش غیر پارامتری برای اندازه گیری عملکرد نسبی واحدهای تصمیم گیرنده می باشد. در مدل های متداول و مرسوم DEA هریک از واحدهای تصمیم گیرنده به عنوان یک جعبه سیاه در نظر گرفته می شوند که با دریافت تعدادی ورودی، تعدادی خروجی را تولید می کنند و ساختار درونی آنها نادیده گرفته می شود. در سال های اخیر بخش وسیعی از مطالعات صورت گرفته در این زمینه توجه خود را به DMU هایی با ساختارهای درونی شبکه ای معطوف نموده اند و ضمن دسته بندی و معرفی برخی از ساختارهای شبکه ای مدل هایی را برای ارزیابی کارایی آنها ارائه کرده اند. هدف اصلی در این مقاله توسعه یک مدل جدید به منظور ارزیابی کارایی یک ساختار شبکه ای دو مرحله ای برای اندازه گیری عملکرد واحدهای تصمیم گیرنده (DMUs) می باشد. علاوه براین در این مقاله کار لی و همکارانش در سال 2012 را با بهبود روش جستجوی ابتکاری برای تخمین جواب های بهینه مدل های متمرکز غیرخطی بسط می دهیم. به منظور ارزیابی مدل پیشنهادی در این مطالعه، روش اصلاح شده را رویفرایند R&D منطقه ای مربوط به 30 منطقه در سطح یک استان در کشور چین مورد بررسی قرار می دهیم. نتایج و مقایسه ها نشان می دهند که روش پیشنهاد شده روشی کاراست و پیچیدگی محاسباتی بسیار کمتری نسبت به روش های دیگر دارد.

انسان با تهذیب نفس و علم حضوری می تواند حضور علت هستی بخش را درک نماید؛ لذا در فلسفه اسلامی خداوند حاضر علی الاطلاق است. اما پرسش از چرایی عدم انکشاف حضور الهی به طور گسترده برای بشر از طریق روش هایی مانند تجربه دینی ذهن فیلسوفان دین را به خود مشغول داشته است و تقریرات شلنبرگ در استدلال به اختفای الهی برای الحاد، در این میان نقش محوری دارد. عمده پاسخ ها به علت اختفای الهی از منظر وجودی، فلسفی، عرفانی و کلامی است. اما در پژوهش حاضر به روش تحلیل محتوایی سعی شده است رویکردهای انسانی تراویس دامزدی مورد ارزیابی قرار گیرد. وی با بیان مواردی مانند شاخص انزجار آسیب دیده، شاخص انزجار محدودیت وجودی، شاخص ترس و امید و شاخص از خود بیگانگی سعی در طرح دلایل اختفای الهی نموده است. در این مقاله عمده نقدهای این رویکرد انسانی مواردی چون نسبی گرایی و استقرای ناقص، بی نیاز نبودن از رویکردهای کلامی مانند تدبیر، حکمت و لطف الهی، ارائه تصویری منفعل از خداوند و عدم توجه به بعد اجتماعی دین، دانسته شده است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مناطق آزاد از ابزارهای دولت ها برای تحقق راهبرد برونگرا در پارادایم جهانی شدن، از اصلیترین کانونهای توجه سرمایه گذاران محسوب میشود که از بدو تشکیل زمین مهمترین عامل در بین دیگر عوامل تولید مورد توجه می باشد و آنچه بعد از سپری شدن چندین دهه از تشکیل مناطق آزاد لازمه تغییر است تغییر رویکرد در برنامه ریزی در این نواحی لازم می باشد در پژوهش با رویکرد آینده نگاری به شناسایی مهمترین عوامل مؤثر، میزان و چگونگی تأثیرگذاری این عوامل بر یکدیگر و بر وضعیت آینده توسعه فضایی منطقه آزاد ارس می پردازد که در واقع زمینه تدوین سناریوها در مراحل بعدی و همچنین تدوین راهبردها، برنامه ریزی و سیاستگذاری برای رسیدن به سناریوهای مطلوب را فراهم میکند که از روش های دلفی و تحلیل اثرات متقاطع و نرم افزار میک مک به شناخت پیشران ها پرداخته است و از لحاظ روش توصیفی – تبینی و نتایج، کاربردی است در مرحله اول، 51 متغیر در قالب 4 عامل (اقتصادی، سیاسی و نهادی، اجتماعی و گردشگری و کالبدی و محیطی) ، شناسایی و از میان عوامل میزان تأثیرگذاری بر یکدیگر و بر آینده با روشهای مستقیم و غیرمستقیم، 13عامل کلیدی، جذب سرمایه، تحریم های بین المللی، توسعه دشت های کشاورزی و گلخانه ای، توسعه بخش صنعت، صادرات، قیمت زمین، توسعه شهری و روستایی، روابط دیپلماتیک با کشورهای حوزه قفقاز، رقابت منطقه ای با سایر مناطق آزاد، زیرساخت های گردشگری، رونق تجارت، تسهیل در واردات و مناقشه قره باغ و روند صلح، انتخاب، که بیشترین نقش را در توسعه فضایی آینده منطقه آزاد ارس، ایفا می نماید.

هدف: حکومت ها به فراخور فضای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی نوع حکمرانی خود را تغییر می دهند. تحولات سریع در فناوری موجب ایجاد شکل جدیدی از حکمرانی در سازمان های دولتی به نام حکمرانی شبکه ای شده است. حکمرانی شبکه ای به مجموعه ای از بازیگران دولتی و غیردولتی اشاره دارد که به منظور تصمیم گیری در رابطه با حل مسائل و مشکلات عمومی، ایجاد ارزش عمومی و ارائه خدمات عمومی با یکدیگر به طور رسمی یا غیررسمی تعامل و مشارکت دارند. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی مرحله ای توسعه حکمرانی شبکه ای در سازمان های دولتی کشور با استفاده از رویکرد فراترکیب انجام شده است. روش: در این پژوهش با استفاده از روش فراترکیب و بازنگری دقیق در موضوع، یافته های پژوهش های کیفی و کمی مرتبط ترکیب و الگوی حاضر طراحی شد. بر این اساس، 297 پژوهش در حوزه حکمرانی شبکه ای ارزیابی شد که در پایان 132 پژوهش انتخاب شده و با تحلیل محتوای آنها ابعاد و کدهای مربوطه استخراج و میزان اهمیت و اولویت هر یک با استفاده از آنتروپی شانون تعیین شد. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، کدهای فناوری اطلاعات و ارتباطات، امنیت سایبری، سودآوری شبکه، مشارکت شهروندان در شبکه، درگیری و تعامل سازنده میان اعضای شبکه، پاسخ گویی و چارچوب ساختاری شبکه، چشم انداز توسعه شبکه، شرایط فناورانه حاکم بر شبکه و منابع انسانی دارای دانش و مهارت استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات، بین ابعاد 21 گانه توسعه حکمرانی شبکه ای بیشترین ضریب اهمیت را به دست آوردند. نتیجه گیری: در این پژوهش، الگوی توسعه حکمرانی شبکه ای در چهار مرحله بررسی و شناسایی الزامات شبکه، طراحی شبکه، مشارکت و فعال سازی شبکه و توسعه شبکه ارائه شد. از آنجا که تاکنون مدل جامعی برای توسعه حکمرانی شبکه ای در سازمان های دولتی کشور با توجه به ویژگی های خاص و شرایط بومی کشور، ارائه نشده است، این پژوهش می تواند الگوی مناسبی برای توسعه حکمرانی شبکه ای در سازمان های دولتی کشور باشد.